Konkurencyjność

Istnienie konkurencji - czegoś, co zostało stworzone po to, aby osoby zainteresowane wybrały właśnie to, a nie coś innego, co by mogły wybrać w określonej sytuacji (Wielki słownik języka polskiego).
Zdolność konkurowania, czyli prowadzenia działań dążących do osiągnięcia takich samych lub zbliżonych celów, o które w tym samym czasie i w takim samym otoczeniu zabiegają inne podmioty gospodarcze. Konkurencyjność można zdefiniować, jako umiejętność planowania, kreowania i sprzedawania produktu bardziej atrakcyjnego od produktów konkurencji (Encyklopedia Zarządzania).
Rodzaje konkurencyjności według kryterium:
• Działań lub skutków, można wyróżnić konkurencyjność czynnikową i wynikową. Konkurencyjność czynnikowa wyróżnia zalety przedsiębiorstwa, jakie zapewniają mu długookresową przewagę konkurencyjną, są to takie elementy jak: zdolność eksploatowania zasobów firmy, szybkość odpowiedzi na przeobrażenia zachodzące na rynku. Konkurencyjność wynikowa wskazuje skutki konkurowania, są nimi: udziały i pozycja przedsiębiorstwa na rynku, wyniki sprzedaży, wyniki finansowe.
• Przedziału oceny, który wyodrębnia konkurencyjność operacyjną i systemową. Konkurencyjność operacyjna obejmuje umiejętności techniczne, które ułatwiają funkcjonowanie przedsiębiorstwa na danym rynku. Natomiast konkurencyjność systemowa stanowi o przewadze konkurencyjnej, to szeroki zakres działań przedsiębiorstwa, które prowadzą do ulepszenia i unowocześnienia procesów firmy.
• Momentu oceny konkurencyjności, wyróżnia się konkurencyjność ex post oraz ex ante. Pierwsza z nich bada poziom konkurencyjności, jaką podmiot zdążył już osiągnąć, natomiast konkurencyjność ex ante skupia się na możliwościach, jakie podmiot najprawdopodobniej osiągnie w przyszłości.
• Obszaru występowania, koncentruje się wyróżnieniu rynków, na których działa badany podmiot
• Stron relacji rynkowych, wskazuje konkurencyjność opartą na “wejściach” i “wyjściach”. Konkurencyjność oparta na wejściach dotyczy działań przedsiębiorstwa związanych z pozyskiwaniem zasobów. Konkurencyjność oparta na wyjściach to zdolność adaptacji oferowanego dobra na rynku zbytu.
• Czasu obserwacji, dzieli się na konkurencyjność statyczną i dynamiczną. Pierwsza z nich odzwierciedla stan i możliwości danego podmiotu względem jego konkurentów. Konkurencyjność dynamiczna wskazuje potencjał przedsiębiorstwa i jego zdolność do przystosowania się do przemian zachodzących na rynku.
• Poziomu, w którym dokonuje się porównania ze sobą planowanych wyników z faktycznym rezultatem. Na podstawie wyników porównania wyróżnić można trzy rodzaje konkurencyjności, są nimi: konkurencyjność normalna, mniej niż normalna, więcej niż normalna. Konkurencyjność normalna ma miejsce, wtedy, gdy faktyczne rezultaty pokrywają się z oczekiwanymi efektami. Konkurencyjność mniej niż normalna występuje, gdy faktyczne wyniki są niższe niż planowane przez interesariuszy. Konkurencyjność więcej niż normalna, pojawia się, wtedy, gdy faktyczne wyniki są wyższe niż oczekiwania interesariuszy.
• Strony rynku, w którym konkurencyjność bada się w zależności od strony podażowej i popytowej. Konkurencyjność podażowa odnosi się do wszystkich dążeń producentów mających na celu pozyskanie konsumentów. Konkurencyjność popytowa ma miejsce, wtedy, gdy na rynku występuje niedobór podaży w stosunku do popytu. W celu pozyskania dobra konsumenci zabiegają o przychylność przedstawicieli podaży (Encyklopedia Zarządzania).

Źródła:

⠀ Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/65551/konkurencyjnosc/5219778/miedzy-towarami

⠀ Encyklopedia Zarządzania. Retrieved from: https://mfiles.pl/pl/index.php/Konkurencyjno%C5%9B%C4%87