Rezerwy Złota

Złoto bardzo dobrze wpisuje się w podstawowe cele utrzymywania rezerw dewizowych. Do nich należą zabezpieczenie płynności płatniczej kraju, wzmacnianie wiarygodności Polski na rynkach finansowych oraz ograniczanie ryzyka nagłego odpływu kapitału. Ponadto złoto odznacza się relatywnie niską korelacją z głównymi klasami aktywów – szczególnie dolarem amerykańskim. Ogranicza to ryzyko finansowe procesu inwestowania rezerw dewizowych (Sait "Narodowy Bank Polski").
Międzynarodowy charakter waluty złotej wynikał z jednakowego stosowania ogólnie przyjętych przez banki centralne zasad tworzenia pieniądza krajowego i jego powiązania ze złotem. Takie podejście skutkowało tworzeniem rezerw złota (Płaczek, J., & Stańczyk, K.).
Początki tworzenia oficjalnych rezerw złota sięgają połowy XIX wieku. Prekursorem był Bank Anglii, który w 1845 roku posiadał 82 tony tego kruszcu, w 1870 roku posiadał już 161 ton złota, choć w 1913 roku miał już tylko 248 ton. Inne kraje w tym okresie zgro-madziły jeszcze większe rezerwy w złocie – Stany Zjednoczone 2293 tony, Carska Rosja 1233 tony, a Francja 1030 ton. W okresie od 1870 do 1913 roku łączne światowe rezerwy złota w bankach centralnych powiększyły się z 700 do 8100 ton. W owych czasach złoto, jakie znajdowało się w rękach ludności, służyło głównie jako środek płatniczy. W okresie międzywojennym następowała jego szybka koncentracja w rękach banków centralnych (Płaczek, J., & Stańczyk, K.).
Rezerwy złota mają charakter strategiczny, więc potrzebne jest długofalowe planowanie. Banki centralne dążą do dywersyfikacji miejsc przechowywania zasobów złota. Ma to na celu zmniejszenie ryzyka geopolitycznego, które mogłoby doprowadzić do ograniczenia możliwości dysponowania zasobami złota. Blisko połowa rezerw złota NBP – 104,9 ton – przechowywana jest w skarbcach NBP, natomiast pozostała część w Banku Anglii, w Londynie. Bardzo niewielki procent zasobu złota NBP utrzymuje w innych bankach (Sait "Narodowy Bank Polski").
Przechowywane w skarbcach krajowych i Banku Anglii złoto ma postać sztab spełniających międzynarodowe standardy London Good Delivery – każda ze sztab ma zbliżoną masę (ok. 12,5 kg) i zawiera co najmniej 99,5% czystego złota. W widocznym miejscu jest próba oraz oznakowanie rafinera i rok produkcji. Każda sztaba złota NBP przechowywana w Banku Anglii jest jednoznacznie identyfikowalna (Sait "Narodowy Bank Polski").

Źródła:

⠀ Sait

⠀ Płaczek, J., & Stańczyk, K. (2016). Rezerwy złota jako element kształtowania bezpieczeństwa ekonomicznego państwa. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 17(8, cz. 1 Ryzyko i stabilność finansowa w procesach zarządzania), 197-211. Retrieved from: https://www.ce