Handel Zagraniczny
Odpłatna wymiana towarów lub usług z partnerami posiadającymi stałą siedzibę poza granicą celną państwa; dział gospodarki narodowej; pochodna powstania i rozwoju międzynarodowego podziału pracy (Internetowa encyklopedia PWN).
Wartości handlu zagranicznego każdego kraju są ujmowane w bilansie handlowym, będącym składnikiem bilansu płatniczego (Internetowa encyklopedia PWN).
Handel zagraniczny jest wynikiem i przejawem udziału danego kraju w międzynarodowym podziale pracy; umożliwia bardziej racjonalne wykorzystanie zasobów i mocy produkcyjnych, rozwój produkcji na większą skalę, pobudza postęp techniczny, przyczynia się do zwiększenia wydajności pracy oraz efektywności gospodarowania; handel zagraniczny zwiększa również elastyczność gospodarki, umożliwiając szybsze i bardziej efektywne przystosowanie struktury podaży do potrzeb niż przez przestawienie istniejących mocy produkcyjnych lub tworzenie nowych. Na handel zagraniczny, poza wymianą dóbr materialnych, składają się także obroty majątkowo-kredytowe oraz obroty bieżące: wymiana towarowa, zakup oraz sprzedaż za granicę licencji, know-how, zobowiązania wynikające z ruchu ludności poza granicę, utrzymanie własnych placówek dyplomatycznych i handlowych za granicą i inne. Podstawowymi formamihandlu zagranicznego są: import, eksport, reeksport oraz handel tranzytowy (Internetowa encyklopedia PWN).
Handel zagraniczny traktowany jest jak siła napędowa rozwoju gospodarczego. Powyższe odnosi się zarówno do gospodarek krajowych – uczestników handlu, jak do całej gospodarki w ujęciu globalnym. W ekonomii panuje powszechne przekonanie o wyższości gospodarki otwartej nad zamkniętą, a w skrócie można powiedzieć, że kraje aktywne na rynku międzynarodowym – zyskują, natomiast kraje zamknięte na handel zagraniczny – tracą (Jaszczyński, M.).
Przede wszystkim handel zagraniczny wpływa na rozmiar PKB oraz jego strukturę. Od relacji pomiędzy eksportem a importem zależy czy podzielony PKB jest równy PKB wytworzonemu, mniejszy od wytworzonego czy od niego większy. W przypadku, gdy eksport jest równy importowi, saldo obrotów jest zerowe a PKB podzielony jest równy PKB wytworzonemu. W przypadku, gdy eksport przewyższa import i występuje dodatnie saldo obrotów handlowych z zagranicą, PKB podzielony jest mniejszy niż PKB wytworzony. W sytuacji natomiast, gdy wolumen importu jest większy od wolumenu eksportu, saldo obrotów z zagranicą jest ujemne a PKB podzielony jest większy niż PKB wytworzony. Oznacza to, że w takie sytuacji kraj może przeznaczyć na inwestycje i konsumpcje więcej niż wytworzył (Jaszczyński, M.).
Czynniki wpływające na handel zagraniczny można podzielić na trzy grupy: są to czynniki strukturalne, polityczne i koniunkturalne. Czynniki strukturalne to czynniki związane z międzynarodowym podziałem pracy i specjalizacją poszczególnych krajów w wytwarzaniu konkretnych towarów i usług. Pogłębianie tej specjalizacji prowadzi to rozwoju danych gałęzi przemysłu a także specjalizacji wewnątrzgałęziowej i wewnątrzasortymentowej. Zmiany jakie obecnie można zauważyć w strukturze gospodarek są skutkiem postępu naukowo-technicznego. Zmiany te wpłynęły na wzrost efektywności produkcji, wzrost możliwości produkcyjnych, ograniczenie kosztów produkcji oraz produkcję lepszych jakościowo produktów. Ponadto, pojawiły się nowe towary zarówno o charakterze produkcyjnym jak i konsumpcyjnym. Wskazane zmiany strukturalne można zauważyć w krajach rozwiniętych ale też w tzw. krajach nowo uprzemysłowionych w Azji Południowo-Wschodniej, w Chinach, w Indiach, Meksyku czy Brazylii (Jaszczyński, M.).
⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/handel-zagraniczny;3909899.html
⠀ Jaszczyński, M. (2016). Znaczenie handlu zagranicznego w rozwoju gospodarczym. Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne, 1, 373-384. Retrieved from: http://czasopisma.mazowiecka.edu.pl/index.php/ne/article/viewFile/113/105