Suwerenność Gospodarcza

Wyraża się w samodzielnym decydowaniu władzy o zakresie i sposobie działania państwa, niezależnie od organizacji działających na jego teritorium (Kostecki, J.).
Koncepcja suwerenności gospodarczej opiera się na postrzeganiu zjawisk ekonomicznych jako interakcji wzajemnie powiązanych podmiotów (gospodarek). I choć każdy podmiot chce podążać w swoją stronę (czy też: powinien w nią podążać, jeśli pragnie realizacji swojego najlepszego, tak jak go rozumie, interesu), jednak w dążeniu tym podlega ograniczeniom wynikającym z oddziaływań innych podmiotów (Tarnawski T., Ukielski P., Zubelewicz K.).
Suwerenność gospodarcza charakteryzuje wszelkie podmioty interakcji gospodarczych, z założenia zatem nie musi dotyczyć wyłącznie państw. Choć autorzy w pierwszej kolejności rozważają zastosowanie ESI w stosunku do państw, jednak nie powinno mieć to znaczenia dla zdefiniowania samego zjawiska. Analogicznie, wielkość PKB podaje się zazwyczaj dla państw, ale nie ma przeszkód, by mówić o produkcie (choć już nie krajowym, tu angielski przymiotnik domestic wydaje się szczęśliwszy) wytworzonym w większych (jak stany w USA, województwa w Polsce itd.) czy mniejszych jednostkach terytorialnych, a nawet w gospodarstwach domowych (Tarnawski T., Ukielski P., Zubelewicz K.).

Źródła:

⠀ Kostecki, J. (2016). Suwerenność ekonomiczna państwa i jej uwarunkowania. Studia Bezpieczeństwa Narodowego, 6. Retrieved from: http://sbn.wat.edu.pl/pdf-129821-56691?filename=THE%20ECONOMIC%20SUBSIDIARITY.pdf

⠀ TARNAWSKI, T., UKIELSKI, P., & ZUBELEWICZ, K. INDEKS SUWERENNOŚCI GOSPODARCZEJ–ZAŁOŻENIA TEORETYCZNE. Retrieved from: https://www.ceeol.com/search/viewpdf?id=333196