Polityka Deflacyjna

To polityka równania w dół, dobór środków podporządkowanych ochronie stałości pieniądza i to zarówno środków wzmacniających proces deflacji, jak i środków usuwających i łagodzących dyspro porcje powstałe w równowadze gospodarczej w toku przebiegu procesu deflacyjnego (Jastrzębski, R. Z.).
Sposoby na walkę z deflacją:
• emisja pieniędzy ożywiająca popyt – wyrównanie niedoboru pieniądza na rynku, który wywołał deflację,
• obniżenie stóp procentowych czyniące inwestycje w realną gospodarkę bardziej opłacalnymi od tezauryzacji pieniędzy,
• ujemne oprocentowanie lokat terminowych jako opłata za "parkowanie" pieniądza; koncepcja niemieckiego ekonomisty Silvio Gesella,
• roboty publiczne zmniejszające bezrobocie, prowadzące do odbudowania popytu poprzez wypłacanie pensji robotnikom; koncepcja Johna Maynarda Keynesa,
• Negative Income Tax (NIT) – dofinansowanie najniżej zarabiających; koncepcja Miltona Friedmana,
• w 2008 roku, gdy stan gospodarki się pogarszał, Bernanke, aby zapobiec inflacji, postawił na niekonwencjonalną metodę, polegającą na skupowaniu długu korporacyjnego, aby wstrzyknąć gotówkę w gospodarkę,
• wdrożenie ulg podatkowych na inwestycje,
• wprowadzenie podatków od wkładów oszczędnościowych (Encyklopedia Zarządzania).

Źródła:

⠀ Jastrzębski, R. Z. (2021). Prawo moratoryjne państwa polskiego w okresie kryzysu gospodarczego lat 30. XX wieku. Optimum. Economic Studies, (3 (105)), 74-83. Retrieved from: http://www.optimum.uwb.edu.pl/index.php/osj/article/view/457/296

⠀ Encyklopedia Zarządzania. Retrieved from: https://mfiles.pl/pl/index.php/Deflacja