Alokacja

Rozdysponowanie rozdzielonych środków finansowych lub jakichś zasobów na różne cele tak, aby było to korzystne (Wielki słownik języka polskiego).
Przyporządkowanie zasobów czynników produkcji (ziemi, pracy, kapitału) do gałęzi produkcji i przedsiębiorstw, dóbr konsumpcyjnych do gospodarstw domowych, dochodów do podmiotów gospodarczych (Internetowa encyklopedia PWN).
Alokacji może dokonywać sam rynek (gospodarka rynkowa) lub państwo (gospodarka centralnie kierowana), albo też rynek regulowany przez państwo (gospodarka mieszana); efektywność alokacji jest mierzona rozmiarami Produktu Krajowego Brutto (PKB); współcześnie szacuje się, że straty w PKB spowodowane błędną alokacją w krajach wysoko rozwiniętych wynoszą mniej niż 2% PKB, a więc mieszczą się w granicach błędu statystycznego, natomiast w krajach postkomunistycznych, w których dokonuje się transformacja systemu ekonomicznego, nieefektywność alokacji jest wysoka i wg niektórych szacunków sięga 30% PKB; jest to spowodowane błędnymi decyzjami inwestycyjnymi, podejmowanymi wcześniej wg kryteriów politycznych a nie ekonomicznych; alokacja kapitału pojawiła się dopiero w gospodarce towarowo-pieniężnej, przyjmując na etapie kapitalizmu wolnokonkurencyjnego formę alokacji kapitału pieniężnego, polegającą na przepływie wolnych kapitałów pieniężnych z gałęzi o niższej stopie zysku do gałęzi o wyższej stopie zysku; współcześnie alokacja kapitału przybrała formę eksportu kapitału. (Internetowa encyklopedia PWN).

Źródła:

⠀ Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/55922/alokacja/5158282/czynnosc

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/alokacja;3868130.html