Akt Konstatywny (Konstatyw)

Klas wypowiedzi odpowiadających czynnościom illokucyjnym. W wypadku konstatywów profilowane jest opisywane zdarzenie, dlatego na pierwszy plan wysuwa się zgodność lub niezgodność treści asercyjnej wypowiedzi z rzeczywistym stanem rzeczy, czyli znaczenie prawdziwościowe. W treści konstatywów stan percepcji nadawcy stanowi tło, a na pierwszym planie lokuje się zdarzenie (Kiklewicz, A.).
W klasyfikacji E. Weigand (1989, 116 i n.) konstatywy korespondują z asertywami, których funkcja polega na stwierdzeniu faktów. Granica między konstatywami i deklaratywami jest niezbyt oczywista, szczególnie dotyczy to wypowiedzi konstatujących konkretne, postrzegane stany rzeczy oraz wypowiedzi deklaratywnych, zawierających czasownik percepcji, na przykład: Konstatyw: Stara kobieta biegnie jak mała dziewczynka.
Deklaratyw: (Dobrze) widzę, że/jak stara kobieta biegnie jak mała dziewczynka. (Kiklewicz, A.).

Źródła:

⠀ Kiklewicz, A. (2011). Tęcza nad potokiem...: kategorie lingwistyki komunikacyjnej, socjolingwistyki i hermeneutyki lingwistycznej w ujęciu systemowym. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego= Bulletin de la Société Polonaise de Linguistique, 67. Re