Efekt Perlokucyjny
Wpływ wypowiedzi na stan mentalny (poznanie, wolę i emocje odbiorcy), jak i podjęte przez odbiorcę działanie (werbalne i pozawerbalne), a także nieoczywiste i często odsunięte w czasie skutki społeczne zachowań komunikacyjnych, szczególnie językowych (Ohia-Nowak, M. A.).
Czynność perlokucyjna określa stopień oddziaływania czynności mówienia na interlokutora (interlokutorów) (Góral-Półrola, J., Michalik, M., & Czarnik, K.).
Nadrzędnym celem w hierarchii celów (intencji) są efekty perlokucyjne (na oznaczenie tego, co osiąga się przez mówienie): nadawca chce / zamierza / pragnie spowodować pozytywny / negatywny efekt (psychiczny) u adresata:
a) wyrażając przekonanie, że jego sąd jest prawdziwy (assertives);
b) wyrażając życzenie, aby adresat coś zrobił (directives);
c) wyrażając zamiar i zobowiązanie zrobienia czegoś samemu (commissives);
d) wyrażając swoją ocenę i emocjonalny stosunek do czegoś (expressives) (Góral-Półrola, J., Michalik, M., & Czarnik, K.).
⠀ Ohia-Nowak, M. A. (2020). Słowo „Murzyn” jako perlokucyjny akt mowy. Przegląd Kulturoznawczy, 45(3), 195-212. Retrieved from: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=972847
⠀ Góral-Półrola, J., Michalik, M., & Czarnik, K. (2017). LOKUCJA, ILLOKUCJA I PERLOKUCJA W WYPOWIEDZIACH OSÓB JĄKAJĄCYCH SIĘ–MODEL OPISU I ANALIZY. Neurolingwistyka Praktyczna, (3), 165-173. Retrieved from: http://neurolingwistyka.up.krakow.pl/article/view/