Epifora

Figura stylistyczna polegająca na powtórzeniu tego samego słowa lub wyrażenia na końcu kolejnych wersów, strof lub zdań utworu literackiego (Wielki słownik języka polskiego).
Przeciwieństwo anafory; zaliczana do figur retorycznych. (Internetowa encyklopedia PWN.)
Np. „Przyjdź i umocnij w nich tę miłość, z której się kiedyś poczęła pierwsza polska pieśń Bogurodzica: orędzie wiary i godności człowieka na naszej ziemi. Polskiej, słowiańskiej ziemi”. (Jankosz, M.).

Źródła:

⠀ Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/72798/epifora

⠀ Jankosz, M. (2018). Wpływ sytuacji komunikacyjnej na zachowania Jana Pawła II podczas spotkania z młodzieżą na Wzgórzu Lecha w 1979 roku. Poznańskie Spotkania Językoznawcze, (35-36), 23-32. Retrieved from: https://pressto.amu.edu.pl/index.php/psj/article/