Epitet

Lit.wyraz określający rzeczownik, przydawka wartościująca, uwydatniająca charakterystyczną cechę opisywanego przedmiotu, osoby, stanu. (Internetowa encyklopedia PWN).
Rodzaje: epitet stały (utrwalony w tradycji lit., np. „Atena sowiooka”), epitet bezpośredni — pozbawiony nacechowania estetycznego (np. „biały śnieg”), epitet zdobniczy (szybko tracący na ekspresywności przez częste stosowanie, np. „modre oczy”) i będące jego szczególnymi odmianami: epitet metaforyczny (np. „gorzkie gwiazdy”, „skrzydlaty zmierzch”) oraz tzw. epitet sprzeczny oksymoron. Znamienna dla stylu oratorskiego obfitość epitetów cechowała też epikę homerycką, poezję klasycyst., lirykę barok.; pot. żartobliwy przydomek, wyzwisko. (Internetowa encyklopedia PWN).

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/epitet;4008177.html