Sztuczna Inteligencja
Dziedzina nauki zajmująca się badaniem mechanizmów ludzkiej inteligencji (psychol.) oraz modelowaniem i konstruowaniem systemów, które są w stanie wspomagać lub zastępować inteligentne działania człowieka. (Internetowa encyklopedia PWN).
W nurcie teoretycznym SI łączy zagadnienia z różnych dziedzin. W kierunku doświadczalnym stanowi dział informatyki, w którym docelowo tworzy się programy komputerowe symulujące inteligentne zachowania człowieka. Do tych zachowań należy postrzeganie, rozpoznawanie, uczenie się, operowanie symbolami, posługiwanie się językiem, rozwiązywanie problemów, twórczość i in. Programy komputerowe stosuje się w celach eksperymentalnych, a także praktycznych, takich jak: rozpoznawanie kształtów (np. liter, rysunków, zdjęć), dźwięków (np. mowy), prowadzenie gier (np. szachy), dowodzenie twierdzeń, komponowanie muzyki, tłumaczenie z jednego języka naturalnego na inny, formułowanie ekspertyz, diagnoz lekarskich, sterowanie robotami i in. Sz.i. wytworzyła wiele metod i narzędzi — zarówno konceptualnych (np. języki programowania, gł. Lisp i Prolog, algorytmy wyszukiwania informacji, dopasowywania wzorców i in.), jak i materialnych (komputery o specjalnej architekturze, urządzenia komunikowania się z komputerem i in.). (Internetowa encyklopedia PWN).
⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/sztuczna-inteligencja;3983490.html