Cenzura

Kontrola publicznego przekazywania informacji, stanowiąca ograniczenie wolności wyrażania poglądów (tradycyjnie nazywanej wolnością słowa) oraz rozpowszechniania informacji (wolność druku), także urząd państw. lub kośc. powołany do sprawowania tej kontroli. (Internetowa encyklopedia PWN.)
Konieczność wprowadzenia c. uzasadniana bywa najczęściej chęcią ochrony tajemnic państwowych oraz koniecznością ochrony moralności i porządku publicznego. C. może być dokonywana w dwóch formach: 1. przed publikacją – c. prewencyjna, wstępna, sprawdzająca, czy przekaz nie zawiera zakazanych treści. Jeśli cenzor, czyli urzędnik wykonujący taką kontrolę, stwierdzi istnienie zakazanych treści, może: nakazać autorowi/wydawcy/nadawcy ich usunięcie i zobligować autora do zastąpienia zakwestionowanej treści inną – „właściwą” (wtedy cenzor staje się ukrytym współautorem) lub wstrzymać w całości dzieło; 2. po publikacji – c. represyjna, wykonywana po rozpowszechnieniu (lub tylko wytworzeniu) dzieła, powodująca sankcje administracyjne (konfiskata) i /lub odpowiedzialność karną autora, wydawcy czy nadawcy (Bartoszcze, R., Bauer, Z., Chudziński, E., DuVall, M., Dziki, S., Fischer, B., ... & Wolny-Zmorzyński, K.).
Urzędy cenzorskie i cenzorzy dokonują kontroli na podstawie tzw. zapisów cenzorskich, czyli stale aktualizowanego, na ogół tajnego wykazu tematów i autorów zakazanych. (Bartoszcze, R., Bauer, Z., Chudziński, E., DuVall, M., Dziki, S., Fischer, B., ... & Wolny-Zmorzyński, K.).

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/cenzura;3884236.html