Sytuacja Komunikacyjna

Stanowi najniższy poziom działalności językowej, a mianowicie wydarzenie komunikacyjne, realizujące się przy współdziałaniu różnych parametrów, takich jak interakcja językowa, relacje społeczne i nastawienia interlokutorów, ich pozycje rolowe, scena działań i atrybuty, obserwatorzy i in. (Kiklevich, A. K., & Ukhvanova-Shmygova, I.).
Zespół elementów towarzyszących wypowiedziom. Do elementów tych zalicza: typ nadawcy, typ odbiorcy, typ kontaktu, tworzywo oraz okoliczności fizyczne (Jankosz, M.).
Sytuację komunikacyjną była rozumiana jako tę, która„zachodzi między nadawcą i odbiorcą na tle życia społecznego, wszelkiego rodzaju instytucji, systemów organizujących życie artystyczne, rozpowszechnianie wszelkiego rodzaju utworów, instytucji uwarunkowanych czasowo i przestrzennie, mechanizmów rządzących polityką kulturalną (Bachura, J.).

Źródła:

⠀ Kiklevich, A. K., & Ukhvanova-Shmygova, I. (Eds.). (2015). Dyskurs: aspekty lingwistyczne, semiotyczne i komunikacyjne. Centrum Badań Europy Wschodniej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Retrieved from: http://pracownicy.uwm.edu.pl/aleksander.kiklewicz/d

⠀ Bachura, J. (2011). O sytuacji komunikacyjnej współczesnego słuchowiska–wybrane zagadnienia. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, 1, 88-95. Retrieved from: https://www.infona.pl/resource/bwmeta1.element.desklight-28ea3400-6398-4a97-b0