Synekdocha

Figura stylistyczna polegająca na użyciu nazwy części jakiegoś obiektu zamiast nazwy całości lub odwrotnie (Wielki słownik języka polskiego.)
Synekdocha polegająca na zastąpieniu nazwy przedmiotu nazwą jego części — pars pro toto (np. dach zamiast: dom), pojęcia ogólnego pojęciem o węższym zakresie (np. wiersze zamiast: poezja). (Internetowa encyklopedia PWN.)
Źródłem synekdochy w ujęciu klasycznej retoryki jest rozumowanie a fortiori („tym bardziej”) – mające na celu wzmocnienie tego, co dałoby się powiedzieć dosłownie, ale powiedziane synekdochą – powinno zostać odebrane jako tym bardziej udatne, obdarzone tym mocniejszą racją. Stąd wniosek, że mechanizm synekdochy, rozpatrywany w planie poetyki odbioru, polega nie tylko na substytucji wyrazów, lecz także na rozpoznaniu źródła substytucji, co znaczy, że słowo właściwe, zastąpione w danym tekście przez inny wyraz, choć nie pojawia się w tekście, to jednak nie zostaje wyeliminowane ze świadomości odbiorcy, przeciwnie – musi być przez odbiorcę pomyślane jako utajone w porządku równoległym (Balcerzan, E.).

Źródła:

⠀ Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/58744/synekdocha

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/synekdocha;3982076.html