Rejestr Komunikacyjny
Stanowią szczególne, „lokalne” podzbiory systemu języka, najczęściej — w sferze słownictwa (Kiklewicz, A.).
M. Halliday wyróżnił trzy komponenty rejestru: pole działania, układ relacji społecznych oraz kanał komunikacji (Kiklevich, A. K., & Ukhvanova-Shmygova, I.).
Pięć rejestrów komunikacyjnych:
1) reprodukcyjny (przedstawieniowy) - przedstawianie wydarzeń;
2) informacyjny - informowanie o znanych mówiącemu wydarzeniach przy
abstrahowaniu od ich konkretnych właściwości czasowych i przestrzennych;
3) generatywny-uogólnienie informacji,jej interpretacja na tle życiowych doświadczeń mówiącego;
4) woluntatywny -wyrażenie woli mówiącego, zmuszanie adresata do aktywności;
5) reaktywny - werbalne reagowanie subiektu na wydarzenie.
Rejestry (1), (2) i (3) są charakterystyczne dla mowy monologowej, podczas gdy rejestry (4) i (5) - dla mowy dialogowej (Kilklewicz, A.).
⠀ Kiklewicz, A. (2011). Tęcza nad potokiem...: kategorie lingwistyki komunikacyjnej, socjolingwistyki i hermeneutyki lingwistycznej w ujęciu systemowym. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego= Bulletin de la Société Polonaise de Linguistique, 67. Re
⠀ Kilklewicz, A. (2011). Funkcja stylistyczna wypowiedzi w perspektywie lingwistyki porównawczej. Stylistyka, (XX), 19-39. Retrieved from: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=220514