Paralelizm

Występowanie w toku wypowiedzi w określonym porządku elementów podobnych lub tożsamych: słów, motywów, konstrukcji składniowych, cząstek kompozycyjnych (refren) i tematycznych, brzmień. (Internetowa encyklopedia PWN).
W tradycji poet. uznany za najbardziej archaiczne zjawisko, bywa często podstawą kompozycyjną, np. paralelizm intonacyjny lub paralelizm intonacyjno-składniowy stanowi, jako czynnik rytmizacji, zasadę wszelkiej wypowiedzi wierszowanej; odgrywa ważną rolę w pieśni. (Internetowa encyklopedia PWN.)

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/paralelizm;3954256.html