Onomastyka

Nazewnictwo, dział językoznawstwa, którego przedmiotem badań są nazwy własne (Internetowa encyklopedia PWN).
Dzieli się na 2 działy: antroponimię — naukę o nazwach osobowych, i toponomastykę (toponimię) — poświęconą nazwom geogr.; ze względu na odmienność obiektów geogr. wyodrębnia się: hydronimię (nazewnictwo wodne), oronimię (nazewnictwo górskie), choronimię (nazewnictwo krajów), mikrotoponimię (drobne obiekty terenowe). Onomastyka jako dyscyplina nauk. rozwinęła się w XIX w. w Niemczech, Francji i krajach skandynawskich. Za twórcę słowiańskiej onomastyki uważa się F. Miklosicha; do wybitnych pol. onomastów należą m.in. W. Taszycki, J. Rozwadowski, H. Rudnicki, S. Rospond. (Internetowa encyklopedia PWN)

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/onomastyka;3951152.html