Generatywna Lingwistyka

Teoria językoznawcza, która pojmuje gramatykę jako model kompetencji językowej człowieka w jej 2 zasadniczych przejawach: zdolności produkowania i zdolności rozumienia poprawnego tekstu w danym języku (Internetowa encyklopedia PWN).
Generatywiści przyjmują, że przedmiotem badania dla językoznawcy nie jest dokument — tekst językowy, lecz sam, pozostający w dyspozycji człowieka, mechanizm produkowania i rozumienia tekstu, tj. kompetencja językowa, którą można pojmować jako system reguł stanowiących gramatykę języka. Tak pojęta gramatyka określa (generuje) nieskończony zbiór dobrze zbud. zdań i wyznacza dla każdego z nich jeden lub (w przypadku wieloznaczności zdania) więcej opisów strukturalnych. Twórcami gramatyki generatywnej są przede wszystkim: N. Chomsky, Y. Bar-Hillel, V.H. Yngve. W ciągu ostatnich kilkunastu lat wielu uczonych przedstawiło wiele różnych modeli gramatyki generatywnej Najlepiej opracowana i najszerzej dyskutowana jest koncepcja gramatyki transformacyjno-generatywnej Chomskiego (Internetowa encyklopedia PWN).

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/generatywna-gramatyka;3904773.html