Chłodniczy Czynnik

Płyn stosowany w chłodziarkach i pompach ciepła do przenoszenia ciepła w obiegu chłodniczym (Internetowa Encyklopedia PWN).

Parując przy niskiej temp. (np. –15°C) i niskim ciśnieniem, pobiera ciepło z chłodzonego otoczenia, następnie oddaje je wodzie chłodzącej lub powietrzu, skraplając się przy wyższym ciśnieniem i wyższej temp. (np. 20–30°C). Najczęściej stosowane czynniki chłodnicze to amoniak i freony. (Internetowa Encyklopedia PWN).
Czynniki chłodnicze oceniane są pod wieloma względami, m.in.
klasyfikuje się je ze względu na pochodzenie:
– naturalne czynniki chłodnicze,
– syntetyczne czynniki chłodnicze,
oraz ze względu na skład:
– jednorodne czynniki chłodnicze,
– wieloskładnikowe czynniki chłodnicze (mieszaniny)
– mieszaniny zeotropowe,
– mieszaniny blisko - azeotropowe,
– mieszaniny azeotropowe (Tuchowski, W., & Nikończuk, P.).
Wprowadzono również systematykę tych substancji pod względem ich składu chemicznego:
– CFC – chlorofluorowęglowodory,
– HCFC – wodorochlorofluorowęglowodory,
– HFC – wodorofluorowęglowodory,
– HFO – wodorofluoroolefiny,
– HFE – wodrofluoroeter,
– FC – flurowęglowodory,
– HC – wodrowęglowodor (Tuchowski, W., & Nikończuk, P.).

Źródła:

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/chlodniczy-czynnik;3885497.html