Luminancja
L, wielkość charakteryzująca świecenie ciał (źródeł światła, powierzchni odbijających światło) (Internetowa Encyklopedia PWN).
l. danego punktu w określonym kierunku jest równa strumieniowi światła Φ przypadającemu na jednostkę kąta bryłowego Ω i na jednostkę powierzchni świecącej A prostopadłej do tego określonego kierunku: L = ∂2Φ/∂Ω∂A; jednostką l. w układzie SI jest cd/m2 (dawniej nit); do pomiaru l. używa się nitomierza (Internetowa Encyklopedia PWN).
Źródła:Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/luminancja;3934474.html