Prędkość

Podstawowa, wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca ruch (Internetowa Encyklopedia PWN).

Przy opisie ruchu postępowego wprowadza się pojęcie prędkości liniowej , równej pochodnej wektora położenia względem czasu t: = d /dt; wartość prędkości liniowej v jest pochodną drogi s względem czasu t: v = ds/dt; w ruchu jednostajnym v równa się stosunkowi drogi s do czasu t, w którym ta droga została przebyta: v = s/t; prędkość liniowa jest styczna do toru; jednostkami są m/s, km/h, a w żegludze — węzeł (1,852 km/h) (Internetowa Encyklopedia PWN).
Ruch obrotowy charakteryzuje prędkość kątowa; wektor prędkości kątowej jest skierowany wzdłuż osi obrotu i zwrócony w stronę, z której obrót ciała widać jako przeciwny do ruchu wskazówek zegara; wartość prędkości kątowej ω jest równa pochodnej kąta obrotu φ względem czasu t: ω = dφ/dt; jednostkami są radian/s, stopień/s i in. Między prędkością liniową punktu ciała a jego prędkością kątową w ruchu obrotowym zachodzi związek = × ( — wektor położenia punktu) (Internetowa Encyklopedia PWN).
W mechanice teoretycznej wprowadza się dodatkowo pojęcie prędkości uogólnionej — równej pochodnej współrzędnej uogólnionej qi względem czasu: &qdot.x;i = dqi/dt. W technice używa się też prędkości obrotowej, równej liczbie obrotów na jednostkę czasu. Do bezpośrednich pomiarów prędkości stosuje się prędkościomierz (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/predkosc;3962193.html