Ferroelektryk
Dielektryki wykazujące właściwości ferroelektr.; ferroelektryczność. (Internetowa Encyklopedia PWN).
Ferroelektrykami są tylko takie kryształy jonowe, w których każda komórka elementarna kryształu ma wypadkowy moment elektr., a momenty sąsiednich komórek są ustawione równolegle; domeny są na ogół bezładnie zorientowane i w przypadku nieobecności pola elektr. ich wypadkowy moment może być równy zeru (ciało jako całość pozostaje niespolaryzowane); umieszczenie ciała w zewn. polu elektr. powoduje uporządkowanie domen i polaryzację całego ciała (Internetowa Encyklopedia PWN).
Ferroelektryki charakteryzuje duża przenikalność elektryczna (zależna od temperatury, ciśnienia, natężenia pola elektr. i in. czynników zewn.) i występowanie wyraźnej pętli histerezy dielektr., wykazują one także silną piezoelektryczność, a także wiele anomalii we właściwościach sprężystych i optycznych. Do najważniejszych ferroelektryków należą: sól Seignette’a, tytanian baru, strontu, ołowiu, wodorofosforan wapnia; stosowane m.in. do produkcji kondensatorów ceramicznych oraz elektromech. przetworników piezoelektrycznych (Internetowa Encyklopedia PWN).
Ferroelektryki są podgrupą kryształów piroelektrycznych. Jeżeli polaryzacja spontaniczna przebiega w jednym kierunku krystalograficznym, to taki ferroelektryk nazywamy jednoosiowym. Ferroelektrykami jednoosiowymi są m.in. siarczan trójglicyny TGS i kwaśny fosforan potasu KDP. Gdy w krysztale występują dwie lub więcej osie, wzdłuż których przebiega polaryzacja spontaniczna, to takie ferroelektryki noszą nazwę wieloosiowych. Przykładem ferroelektryka wieloosiowego jest tytanian baru BaTiO3 (Jankowska-Sumara, I., & Krupska, M.).
Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/ferroelektryki;3900558.html
Jankowska-Sumara, I., & Krupska, M. (2018). BADANIE TEMPERATUROWEJ ZALEŻNOŚCI PRZENIKALNOŚCI ELEKTRYCZNEJ I POLARYZACJI SPONTANICZNEJ FERROELEKTRYKÓW. Retrieved from: https://pracowniefizyczne.up.krakow.pl/wp-content/uploads/sites/3/2018/02/CS3_Przenikaln