Rozmagnesowanie

Zmniejszenie magnetyzmu szczątkowego do z góry określonego poziomu. Pozwala dobrać właściwy sposób sterowania zamykaniem biegunów wyłącznika, pozwalający na ograniczenie wartości prądu załączeniowego. Ma to istotne znaczenie, gdy wykorzystuje się metodę załączania synchronizowanego (Horiszny, J.).

Celem demagnetyzacji jest sprowadzenie strumieni szczątkowych do wartości jak najbliższych zera. Rozmagnesowanie rdzenia ferromagnetycznego można osiągnąć poprzez wzbudzenie w nim przemiennego pola magnetycznego o malejącej amplitudzie (Horiszny, J.).
Zasadniczymi parametrami układu demagnetyzacyjnego są:
• wypadkowa indukcyjność obwodu L, wynikająca ze sposobu wykorzystania
• uzwojeń umieszczonych na kolumnach rdzenia,
• pojemność C,
• wartość początkowa prądu rozmagnesowującego ip,
• wartość początkowa napięcia na pojemności (Horiszny, J.).
Rozmagnesowanie może wystąpić na całym biegunie (całkowita demagnetyzacja), lub na części bieguna (częściowa demagnetyzacja). Wysoka temperatura może także rozmagnesować magnes. Usterka związana ze zwarciem w uzwojeniu stojana może częściowo rozmagnesować magnes zamocowany na powierzchni. Częściowe rozmagnesowanie generuje składowe harmoniczne siły magnetycznej, hałas i wstrząs mechaniczny, co skutkuje niezrównoważoną siłą magnetyczną w silniku (Lorencki, J., & Radkowski, S.).

Źródła:

Horiszny, J. (2016). Układ do demagnetyzacji rdzenia transformatora energetycznego. Poznan University of Technology Academic Journals. Electrical Engineering, (85), 267-279. Retrieved from: https://www.infona.pl/resource/bwmeta1.element.baztech-3aa9fce5-b

Lorencki, J., & Radkowski, S. (2014). Procedury i Analiza usterek w silnikach synchronicznych z magnesami trwałymi. Zeszyty Naukowe Instytutu Pojazdów, 2, 98. Retrieved from: https://repo.pw.edu.pl/docstore/download/WUTb88104b8f2c64e298bba1ce6bf62597d/139