Rentgen

Badanie polegające na przepuszczaniu przez jakąś część ciała promieniowania elektromagnetycznego, powstającego podczas hamowania elektronów, dzięki któremu możliwe jest zobaczenie wewnętrznej struktury tej części ciała (Wielki słownik języka polskiego).

Rentgen (R) to jednostka miary dawki ekspozycyjnej promieniowania γ lub rentgenowskiego (Internetowa Encyklopedia PWN).
1 R = 2,58 · 10–4 C/kg. Nazwa pochodzi od nazwiska W.C. Röntgena; jednostka nie należy do układu SI. W Polsce dopuszczona do stosowania w przyrządach zbudowanych przed 11 III 2003 (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/59847/rentgen/5164170/badanie

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/rentgen;3967128.html