Nawigacja

1. Dział wiedzy lotniczej lub żeglarskiej związany z prowadzeniem samolotu lub statku do określonego celu (Wielki słownik języka polskiego).
2. Urządzenie (lub program komputerowy), które pozwala dokładnie wskazać położenie na Ziemi, a także drogę do wybranego celu (Wielki słownik języka polskiego).
3. Prowadzenie obiektu ruchomego (statku wodnego, powietrznego lub kosmicznego, pojazdu lądowego); także nauka o sposobach, metodach i środkach technicznych prowadzenia obiektów ruchomych według wyznaczonej trasy, wyboru trasy, wyznaczania pozycji obiektów ruchomych i nieruchomych (wspomaganie geodezji) oraz wyznaczania błędów pomiarów pozycji (Internetowa Encyklopedia PWN).

Ze względu na środki stosowane do rozwiązywania zadań nawigacyjnych wyróżnia się nawigację: terrestryczną (wykorzystanie obiektów naziemnych), astronomiczną, czyli astronawigację, polegającą na określaniu pozycji obiektu na podstawie pomiaru współrzędnych ciał niebieskich, radiową, czyli radionawigację (w tym GPS), wykorzystującą fale radiowe, inercjalną (bezwładnościową) — wykorzystanie pomiaru przyspieszeń do określania przemieszczania się obiektu. Najbardziej powszechne zastosowanie znajduje nawigacja lotnicza i nawigacja morska (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/11864/nawigacja/5022656/dzial-wiedzy

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/11864/nawigacja/5022659/urzadzenie

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/nawigacja;4009285.html