Infradźwięk

Dźwięk, który ma tak niską częstotliwość, że jest niesłyszalny dla człowieka (Wielki słownik języka polskiego).

Fale sprężyste o częstotliwości mniejszej niż 16 Hz (poniżej dolnej granicy dźwięków słyszalnych) (Internetowa Encyklopedia PWN).
Naturalnymi źródłami infradźwięków są: porywy wiatru i zawirowania powietrza oraz wyładowania elektryczne w atmosferze ziemskiej, falowania powierzchni mórz, trzęsienia ziemi itp., sztucznymi — eksplozje, duże drgające elementy konstrukcji maszyn, budynków i urządzeń mechanicznych. Infradźwięki są słabo tłumione i rozchodzą się na duże odległości; pozwalają na wyznaczenie miejsc wybuchów, wykorzystywane w badaniach warstw atmosfery, hydrosfery i skorupy ziemskiej. Infradźwięki o dużych natężeniach wpływają ujemnie na organizmy żywe (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/54211/infradzwiek

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/infradzwieki;3914706.html