Dioda

Przyrząd mający dwie elektrody, których zadaniem jest doprowadzanie prądu elektrycznego zapalającego światełko na jakimś urządzeniu i informującego w ten sposób o czymś (Wielki słownik języka polskiego).

Przyrząd elektronowy o 2 elektrodach (anoda i katoda) odznaczający się nieliniową i niesymetryczną charakterystyką prądowo-napięciową (Internetowa Encyklopedia PWN).
Po przyłożeniu napięcia elektr. do elektrod diody (polaryzacja diody) zwykle dobrze przewodzi ona prąd przy jednym kierunku przyłożenia napięcia (kierunek przewodzenia), a bardzo słabo przy kierunku przeciwnym (kierunek zaporowy, zw. też kierunkiem wstecznym). Współcześnie stosowane diody są najczęściej przyrządami półprzewodnikowymi, dawniej stosowano diody lampowe (lampa elektronowa) (Internetowa Encyklopedia PWN).
Pierwszą diodą lampową (z termokatodą) było urządzenie zbudowane 1904 przez J.A. Fleminga, wykorzystujące zjawisko Edisona (emisja elektronów). Historia diody półprzewodnikowej wiąże się natomiast z odkryciem zjawiska prostowania prądu przemiennego przez złącze (styk) metalu z półprzewodnikiem (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/9202/dioda/5181189/swiecaca

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/dioda;3892824.html