Dyfuzja

Przenikanie i mieszanie się jednej substancji z drugą, prowadzące do wyrównania stężenia (Wielki słownik języka polskiego).

Samorzutny proces nieodwracalny, w którego wyniku wyrównuje się początkowo niejednorodny rozkład materii ) (Internetowa Encyklopedia PWN).
Proces ten wynika z bezładnych (cieplnych) ruchów, zwanych błądzeniami przypadkowymi, mikroskopowych obiektów materii (jonów, atomów, cząsteczek); powoduje m.in. mieszanie się stykających się ze sobą różnych gazów, cieczy, ciał stałych. Ilościowy opis dyfuzji daje prawo Ficka (sformułowane 1855 przez niemieckiego fizjologa A. Ficka): ilość substancji dyfundującej w określonym czasie przez daną powierzchnię (ustawioną prostopadle do kierunku dyfuzji) jest proporcjonalna do pola tej powierzchni, gradientu stężenia i czasu przepływu. Dyfuzja towarzyszy wielu procesom fizycznym i chemicznym (osmoza, rozpuszczanie); dużą rolę odgrywa w technologii metali i przyrządów półprzewodnikowych (domieszkowanie) (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/65925/dyfuzja/5174195/gazow

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/dyfuzja;3895302.html