Deficyt Budżetowy

1.nadwyżka wydatków nad przychodami.
2.ekon. brak pokrycia części wydatków budżetowych w dochodach.
Dla ustalenia wielkości deficytu budżetowego zasadnicze znaczenie ma określenie, jakie przychody są dochodami budżetowymi, a jakie płatnościami — wydatkami. Najczęściej przyjmuje się, że dochody stanowią przychody niepociągające za sobą konieczności zwrotu, wydatki zaś — płatności niewymagające spłaty. Wyjątkiem są jednak pożyczki udzielane w celu realizacji celów państwowej polityki, traktowane na równi z wydatkami, oraz spłaty tych pożyczek traktowane na równi z dochodami.

W długim okresie tak wygenerowany wzrost produkcji krajowej powinien spowodować zwiększenie wpływów podatkowych, spadek deficytu oraz obniżenie długu publicznego. Jednak w rzeczywistości gospodarczej obrany kierunek działań nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty. Bardziej racjonalne wydaje się stymulowanie wzrostu poprzez zdrową politykę państwa, które powinno ograniczać nadmierne wydatki, aby zmniejszać deficyt budżetowy, a tym samym dług publiczny. Ważna jest stabilność finansów publicznych, ponieważ tylko w takiej sytuacji możliwe będzie wypracowanie stabilnego wzrostu gospodarczego. Rozwiązanie to preferowane
przez rządy europejskie znajduje odzwierciedlenie w ograniczaniu deficytu budżetowego. Zakłada się, że zdrowe finanse państwa wpłyną pozytywnie na gospodarkę, na aktywność podmiotów rynkowych oraz pozytywne postrzeganie danej gospodarki przez partnerów handlowych, co z czasem zaowocuje stabilnym i dynamicznym wzrostem.

Źródła:

⠀ Wielki słownik języka polskiego https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=21858&id_znaczenia=4938137&l=6&ind=0

⠀ Aleksandra Milczarek „Wpływ realizacji stabilnek polityki fiskalnej na funkcjonowanie i rozwój gospodarek państw Unii Europejskiej” http://bazhum.muzhp.pl/media/files/Studia_i_Prace_Wydzialu_Nauk_Ekonomicznych_i_Zarzadzania/Studia_i_Prace_Wydzialu_Nauk_Ek