Електронний багатомовний

термінологічний словник

Electronic Multilingual Terminological Dictionary


Ekonomia

Makroekonomia

nauka zajmująca się współzależnościami w gospodarce narodowej jako całości, badająca dochód narodowy oraz czynniki jego wzrostu

Makroekonomia akcentuje wzajemne związki zachodzące w gospodarce jako całości. W swej metodzie celowo upraszcza analizę poszczególnych elementów badanej całości w trosce o przejrzystość obrazu działania całej gospodarki. Przykładowo makroekonomiści zazwyczaj nie przejmują się dezagregacją dóbr konsumpcyjnych na samochody, rowery, telewizory czy kalkulatory. Wolą oni traktować je jako jedną grupę produktów – jako dobra konsumpcyjne, ponieważ z punku widzenia analizy współzależności między wydatkami gospodarstw domowych na dobra konsumpcyjne i decyzjami ich producentów, zgłaszających popyt na maszyny i obiekty produkcyjne, posługiwanie się takim „agregatem” jest wystarczające.
Pojęcia makroekonomiczne z założenia odnoszą się do gospodarki jako całości, przez co poświęca się im więcej uwagi w środkach masowego przekazu, niż pojęciom mikroekonomicznym, którymi z kolei interesują się głównie ludzie należący do określonych, węższych grup, będących w kręgu oddziaływania tych pojęć.

Źródła:

⠀ Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego https://sjp.pwn.pl/szukaj/makroekonomia.html

Część mowy rzeczownik
Rodzaj gramatyczny ż
Pojedyncza
Mianownik makroekonomia
Dopetniacz makroekonomii
Celownik makroekonomii
Biernik makroekonomię
Narzednik makroekonomią
Miejscownik makroekonomii
Wotacz makroekonomio
Mnoga
Mianownik makroekonomie
Dopetniacz makroekonomii
Celownik makroekonomiom
Biernik makroekonomie
Narzednik makroekonomiami
Miejscownik makroekonomiach
Wotacz makroekonomie