Przyspieszenie

Przyrost prędkości poruszającego się obiektu w jednostce czasu (Wielki słownik języka polskiego).

Podstawowa wektorowa wielkość fiz. charakteryzująca ruch (Internetowa Encyklopedia PWN).
Przyspieszenie opisuje szybkość zmian wektora prędkości ciała: przyspieszenie liniowe — wektora prędkości liniowej , przyspieszenie kątowe — wektora prędkości kątowej. Przyspieszenie liniowe jest równe pochodnej prędkości liniowej względem czasu t: = d /dt, a przyspieszenie kątowe — takiej samej pochodnej prędkości kątowej: = d /dt (często wystarczy posługiwać się wartościami średnimi średnie = Δ /Δt, średnie = Δ /Δt. Rzuty przyspieszenia liniowego na styczną i normalną do toru noszą odpowiednio nazwy przyspieszenia stycznego t (charakteryzuje zmianę wartości prędkości) i przyspieszenia normalnego n (dośrodkowego; charakteryzuje zmianę kierunku prędkości). Jednostkami przyspieszenia są: przyspieszenia liniowego — m/s2, przyspieszenia kątowego — rad/s2, stopień/s2 i in. Do pomiaru przyspieszenia służą przyspieszeniomierze (Internetowa Encyklopedia PWN).
Pojęcie przyspieszenie opiera się na różniczce prędkości (dv)rel, która rzeczywiście powinna być obliczana nie jako zwykła różnica, ale zgodnie z algebrą prędkości w kinematyce STW (Koczan, G. M.).

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/88335/przyspieszenie/5220018/w-fizyce

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/przyspieszenie;3963960.html

Koczan, G. M. (2019). „Definiowanie trójwymiarowego przyspieszenia oraz masy bezwładnej prowadzące do prostej postaci F= MA relatywistycznego równania ruchu”. WWW. RESEARCHGATE .NET/PUBLICATION/337147013 (V2). Retrieved from: https://www.researchgate.net/