Piezoelektryczność
Zjawisko piezoelektryczne, fiz. powstawanie wypadkowego momentu elektr. w niektórych kryształach dielektr. (dielektryki) pod wpływem ściskania lub rozciągania wzdłuż jednej z osi krystalograficznych (Internetowa Encyklopedia PWN).
Piezoelektryczność jest zjawiskiem powstawania ładunków elektrycznych na powierzchni kryształu pod wpływem nacisku lub rozciągania (Gierlotka, S.).
Właściwości piezoelektryczne mają kryształy będące złymi przewodnikami elektrycznymi. Zachodzi też efekt odwrotny: jeżeli kryształ piezoelektryczny umieści się w zmiennym polu elektrycznym, to będzie on wykonywał drgania sprężyste, stając się źródłem fal elektromagnetycznych. Piezoelektryki zmieniają swoje wymiary materiału pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego. Odkształcenie powstaje na skutek rozsunięcia jonów pod wpływem sił elektrostatycznych i jest proporcjonalne do przyłożonego pola. Odkształcenia te znalazły ważne zastosowanie w technice fal ultradźwiękowych. Fale takie są wytwarzane poprzez drgania piezokwarcu w takt drgań pola elektrycznego o odpowiedniej częstotliwości. Wśród najczęściej stosowanych piezoelektryków znajdują się kryształy kwarcu oraz turmaliny. Występującym w naturze minerałem piezoelektrycznym jest kryształ górski, który jest powszechnie używany w elektronice. Obecnie kryształy kwarcu wytwarza się również sztucznie metodą hydrotermalną. Turmaliny – to występujące w naturze borokrzemiany kilku metali. Były jednymi z pierwszych stosowanych praktycznie piezoelektryków (Gierlotka, S.).
Zjawisko piezoelektr. jest wykorzystywane do przetwarzania napięć i impulsów mech. w elektr. i odwrotnie (piezoelektronika). P. odkryli 1880 bracia Pierre i Paul Curie (Internetowa Encyklopedia PWN).
Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/piezoelektrycznosc;3957064.html
Gierlotka, S. (2019). Geoelektromagnetyczne właściwości skał. Napędy i Sterowanie, 21. Retrieved from: https://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-b1c3a5d3-9972-480c-9e71-9c7610d100ad