Om

Jednostka oporu elektr. w układzie SI Ω (Internetowa Encyklopedia PWN).

Jest to opór elektr. między 2 punktami (ściślej — powierzchniami ekwipotencjalnymi) przewodu jednorodnego prostoliniowego, gdy występujące między tymi punktami niezmienne napięcie elektr. 1 V wywołuje w tym przewodzie prąd elektr. 1 A; 1 Ω = (1 V) : (1 A) = 1 m2 · kg · s–3 · A–2; nazwa om od nazwiska fizyka niem. G.S. Ohma (Internetowa Encyklopedia PWN).

Źródła:

Internetowa Encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/om;3951016.html