Transformator

1.urządzenie służące do zwiększania lub zmniejszania napięcia prądu elektrycznego
2. przyrząd przetwarzający prąd elektryczny na prąd elektryczny o innych parametrach.

Urządzenie elektrotechniczne do przetwarzania (transformowania) energii elektr. prądu przemiennego lub zmiennych sygnałów elektr. w celu przekazania ich z jednego elektr. obwodu do drugiego (np. celem otrzymania napięcia o innej wartości, galwanicznego oddzielenia źródła od odbiornika itp.), działające na podstawie zjawiska indukcji elektromagnetycznej.
t. stanowi zespół 2 (lub więcej) cewek (zwojnic) sprzężonych magnetycznie, tj. oddziałujących na siebie za pośrednictwem pola magnet.; współczynnik sprzężenia (stosunek indukcyjności wzajemnej cewek do pierwiastka z iloczynu indukcyjności własnych) poprawia się zazwyczaj za pośrednictwem magnetowodu ferromagnet. — rdzenia). Cewkę połączoną ze źródłem (energii, sygnału) nazywa się uzwojeniem pierwotnym (o z1 zwojach), a cewkę połączoną z odbiornikiem — uzwojeniem wtórnym (o z2 zwojach). Stosunek liczby zwojów uzwojenia wtórnego (z2) do liczby zwojów uzwojenia pierwotnego (z1) nazywa się przekładnią zwojową.

Źródła:

Wielki słownik języka polskiego https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=95234&ind=0&w_szukaj=Transformator

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego https://sjp.pwn.pl/szukaj/Transformator.html

Internetowa encyklopedia PWN https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/transformator;3988733.html