Oś

1. «wyobrażalna prosta będąca linią centralną jakiegoś układu elementów przestrzennych»
2. «ośrodek, wokół którego coś się skupia»
3. «część maszyny lub urządzenia, na której osadzone są inne części, obracające się dokoła niej lub wzdłuż niej albo poruszające się ruchem wahadłowym»

Oś, techn. człon maszyny lub mechanizmu umożliwiający względny ruch (względem o.) obrotowy lub wahadłowy innych elementów osadzonych na osi. W odróżnieniu od wału o. nie przenosi momentu obrotowego, jest obciążona gł. momentem gnącym; rozróżnia się o. stałe (nie obracające się) — osadzone nieruchomo w uchwytach, i o. toczne — zamocowane w łożyskach; do osadzania na o. łożysk lub innych elementów (np. kół zębatych) służą czopy.

Źródła:

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego https://sjp.pwn.pl/szukaj/O%C5%9B.html

Internetowa encyklopedia PWN https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/os;3952603.html