Półprzewodnik

1.fiz. ciało stałe będące przewodnikiem, o oporze większym niż w metalach, a mniejszym niż w dielektrykach.
2.półprzewodnik «niemetalowy przewodnik elektronowy będący ciałem stałym, którego opór właściwy jest większy niż metalu, a mniejszy niż dielektryków.
3.fiz. klasa ciał stałych o oporze elektrycznym właściwym pośrednim między oporem dielektryków i metali, zawierającym się w granicach 10^7 - 10^-6 Ω · m.

Podstawowe własności różniące półprzewodniki od przewodników są następujące:
• właściwości elektryczne półprzewodników, przede wszystkim ich rezystywność, silnie zależą od znikomo małych zanieczyszczeń materiału (zanieczyszczenia wprowadzane celowo nazywa się domieszkami);
• na rezystywność półprzewodników duży wpływ ma różnego rodzaju promieniowanie zewnętrzne;
• temperaturowy współczynnik rezystancji dla półprzewodników ma duże ujemne wartości (ze wzrostem temperatury rezystywność maleje o ok. 5-10% na 1°C), podczas gdy w przewodnikach ma małe i na ogół dodatnie wartości (ze wzrostem temperatury rezystywność zwiększa się o ok. 0,3-0,6% na 1°C).
Te różnice wynikają stąd, że w przewodnikach wszystkie elektrony walencyjne są swobodnymi nośnikami ładunków nawet w temperaturze 0K i mogą uczestniczyć w przepływie prądu. W półprzewodnikach natomiast elektrony walencyjne są związane z atomami i tylko cześć z nich, po wyrwaniu z orbit walencyjnych, bierze udział w przepływie prądu. Pomiędzy półprzewodnikami a dielektrykami istnieje tylko ilościowa różnica. Różnica ta dotyczy energii aktywacji elektronów tj. energii koniecznej do wyrwania elektronu z orbity walencyjnej atomu i uczynienie go nośnikiem swobodnym ładunku mogącym uczestniczyć w przepływie prądu. Wartość energii aktywacji równoznaczna jest z szerokością pasma zabronionego w tzw. energetycznym modelu pasmowym. Za arbitralne kryterium wyznaczające granice miedzy półprzewodnikami a dielektrykami przyjmuje się wartość równą energii dwóm elektronowoltom. W miarę obniżania temperatury maleje energia cieplna, a więc maleje możliwość aktywacji elektronów w półprzewodniku. Stad maleje liczba nośników swobodnych i półprzewodnik upodabnia się swymi właściwościami do dielektryka stając się idealnym izolatorem w temperaturze zera bezwzględnego.
Podstawowym materiałem półprzewodnikowym jest krzem.

Źródła:

Wikisłownik https://pl.wiktionary.org/wiki/p%C3%B3%C5%82przewodnik

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego https://sjp.pwn.pl/szukaj/P%C3%B3%C5%82przewodnik.html

Internetowa encyklopedia PWN https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/polprzewodniki;3961550.html

Wojciech Wawrzyński. Podstawy Elektroniki. Półprzewodniki. Politechnika Warszawska, Zakład Telekomunikacji w Transporcie http://www.ztt.edu.pl/pobierz/materialy/elkap-w-01.pdf