Obwód elektryczny
1.zespół połączonych ze sobą w odpowiedniej kolejności elementów
2. układ połączonych ze sobą elementów, umożliwiających przepływ prądu elektrycznego
Podstawowymi wielkościami charakteryzującymi obwód elektryczny są: opór elektryczny, napięcie elektryczne i natężenie prądu. Wielkości te są wzajemnie powiązane zależnością zwaną prawem Ohma; rozpływ prądów i sumowanie się napięć w obwodzie elektrycznym określają prawa Kirchhoffa; prawa te odgrywają podstawową rolę w analizie obwodów elektrycznych.
Elementy wchodzące w skład obwodu elektrycznego dzieli się na czynne (źródła energii elektrycznej, np. akumulatory, ogniwa elektryczne, prądnice) oraz bierne (rezystory, kondensatory, cewki itp.). Elementy czynne charakteryzuje się zwykle 2 wielkościami: siłą elektromotoryczną E i oporem wewnętrznym ρ. Obwód elektryczny zbudowany z elementów (rezystorów, cewek, kondensatorów), których długość jest bardzo mała w porównaniu z długością fali elektromagnetycznej odpowiadającej częstotliwości prądu w obwodzie, nazywa się obwodem o stałych skupionych. Gdy elementy składowe obwodu elektrycznego są rozłożone w sposób ciągły wzdłuż całego obwodu (ich długość jest współmierna z długością fali elektromagnetycznej), obwód elektryczny nazywa się obwodem o stałych rozłożonych (przykładem takiego obwodu elektrycznego jest tzw. elektryczna linia długa).
Ponadto rozróżnia się: obwody elektryczne liniowe (linearne), dla których zależności między wielkościami charakteryzującymi obwód można przedstawić za pomocą równań różniczkowych liniowych o stałych współczynnikach, oraz obwody elektryczne nieliniowe (nielinearne), do których nie można stosować tego opisu, a także obwody niezmienne i zmienne w czasie, tj. takie, których parametry (opór, indukcyjność, pojemność) odpowiednio nie zależą bądź zależą od czasu. Właściwości obwodów elektrycznych zmiennych w czasie można opisać za pomocą równań różniczkowych (liniowych lub nieliniowych), których współczynniki są funkcjami czasu. Gdy współczynniki te są okresowymi funkcjami czasu, obwód nosi nazwę parametrycznego. W telekomunikacji duże znaczenie mają obwody elektryczne służące do wytwarzania drgań elektrycznych o określonej częstotliwości (obwody rezonansowe). W teorii obwodu elektrycznego wyróżnia się układy podstawowe, najważniejsze z nich to dwójniki elektryczne i czwórniki elektryczne. Przy rozwiązywaniu obwodu elektrycznego stosuje się bardzo często rachunek operatorowy, a zwłaszcza przekształcenie (transformację) Laplace’a i przekształcenie Fouriera, oraz rachunek macierzowy. Pojęcie „obwód elektryczny” zostało sprecyzowane po raz pierwszy w pracach G.S. Ohma (w latach 20. XIX w.).
Wielki słownik języka polskiego https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=30848&id_znaczenia=5022736&l=19&ind=0
Internetowa encyklopedia PWN https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/obwod-elektryczny;3949578.html