Opór elektryczny
1.wielkość charakteryzująca przewodnik (gałąź obwodu elektrycznego).
2. fiz.
właściwość danego ciała fizycznego związana z jego reakcją na przepływ prądu elektrycznego.
Opór elektryczny jest to właściwość materiału lub urządzenia do przewodzenia prądu. Żelazo, miedź dobrze przewodzą prąd, więc mają mały opór elektryczny, natomiast szkło prawie w ogóle nie przewodzi prądu, co oznacza, że ma bardzo duży opór elektryczny. Opór elektryczny od nazwy pojęcia mówi nam jak dany układ opiera się przed przewodzeniem prądu.
Najczęściej mówi się, że opór elektryczny jest to zdolność materiału do przewodzenia prądu, czyli zgodnie z prawem Ohma jest to stosunek napięcia do natężenia:
R=U/I
R-opór elektryczny (inaczej rezystancja) [Ω],
U – napięcie [V],
I – natężenie [A].
Maciej Chmiel "Rezystory (oporniki) – jak to działa?" https://botland.com.pl/blog/rezystory-oporniki-jak-to-dziala/
Internetowa encyklopedia PWN https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/opor-elektryczny;3951411.html