Електронний багатомовний

термінологічний словник

Electronic Multilingual Terminological Dictionary


Inźynieria

Napięcie

1.stan naprężenia między cząstkami odkształconego ciała elastycznego na skutek oddziaływania na nie siły ciśnienia.
2. óżnica potencjałów elektrycznych, powodująca przepływ prądu elektrycznego w obwodzie.

Napięcie jest to ciśnienie źródła zasilania obwodu elektrycznego, które przepycha naładowane elektrony (prąd elektryczny) przez pętlę przewodzącą, umożliwiając wykonanie pracy, np. oświetlenie pomieszczenia.

W skrócie napięcie = ciśnienie i jest mierzone w woltach (V). Termin ten upamiętnia włoskiego fizyka Alessandro Voltę (1745–1827), wynalazcę stosu galwanicznego — pierwowzoru dzisiejszej baterii.

W początkach elektryczności napięcie było znane jako siła elektromotoryczna (SEM). W równaniu prawa Ohma napięcie jest wyrażone symbolem U.

Przykład napięcia w prostym obwodzie prądu stałego (DC):
1. W tym obwodzie prądu stałego przełącznik jest zamknięty (włączony).
2. Napięcie w źródle zasilania — różnica potencjałów pomiędzy dwoma biegunami baterii — jest aktywowane i wytwarza ciśnienie, które wymusza odpływ elektronów (prąd) z ujemnego bieguna baterii.
3. Prąd dociera do żarówki, która zaczyna świecić.
4. Prąd wraca do źródła zasilania.

Napięcie może być napięciem prądu przemiennego (AC) lub napięciem prądu stałego (DC).

Źródła:

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego https://sjp.pwn.pl/szukaj/napi%C4%99cie.html

Część mowy rzeczownik
Rodzaj gramatyczny n2
Pojedyncza
Mianownik napięcie
Dopetniacz napięcia
Celownik napięciu
Biernik napięcie
Narzednik napięciem
Miejscownik napięciu
Wotacz napięcie
Mnoga
Mianownik napięcia
Dopetniacz napięć
Celownik napięciom
Biernik napięcia
Narzednik napięciami
Miejscownik napięciach
Wotacz napięcia