Język Literacki

Staranna, wypracowana kulturalna (ogólna) odmiana języka narodowego (Bartoszcze, R., Bauer, Z., Chudziński, E., DuVall, M., Dziki, S., Fischer, B., ... & Wolny-Zmorzyński, K.)
Język literacki to nieco już przestarzała nazwa języka ogólnego, inaczej – standardowego. Oddaje ona jedną, na pewno ważną cechę języka literackiego, jaką jest zakres jego użycia. Pośrednio można się z niej dowiedzieć, że język literacki jest upowszechniany dzięki szkole. Dawniej jego nośnikiem była literatura (stąd jego nazwa), dziś przede wszystkim prasa i inne media (Mirosław Bańko).

Źródła:

⠀ 1. Bartoszcze, R., Bauer, Z., Chudziński, E., DuVall, M., Dziki, S., Fischer, B., ... & Wolny-Zmorzyński, K. (2006). Słownik terminologii medialnej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS. Retrieved from: https://docer.pl/doc/xv

⠀ 2. Mirosław Bańko.Poradnia językowa [online], PWN. Retrieved from: https://dspace.uni.lodz.pl/bitstream/handle/11089/31908/78-88%20Gajda.pdf?sequence=1&isAllowed=y