Dwukropek
Znak interpunkcyjny, którego gł. funkcją jest wprowadzenie pewnej wyodrębnionej partii tekstu: wyliczenia, wyszczególnienia, cytatu, uzasadnienia, wyniku, wyjaśnienia.. (Internetowa encyklopedia PWN.).
Dwukropek oznaczaje pauzy, czyli przestanki w mowie. (Podracki, J.).
Dwukropek służe do pewnych celów zewnętrznych, np. do zwrócenia uwagi na to, co następuje, do wyróżnienia pewnych wyrazów itp. (Podracki, J.).
Pomiędzy zdaniami współrzędnymi kładziemy zwykle przecinek; tylko przed wynikowymi kładziemy często średnik, a jeśli są połączone bezspójnikowo, to także dwukropek. (Podracki, J.).
Jeżeli pierwsze ze zdań współrzędnych obejmuje myśl ogólną, a w następnych wyliczają się szczegóły, to przed takim wyliczaniem kładzie się dwukropek. (Podracki, J.).
Nadto po wyrażeniu przysłówkowym s ł owem zwykle kładziemy dwukropek; a po przysłówku mianowicie kładziemy dwukropek wówczas, kiedy po nim następuje wyliczenie szczegółów. (Podracki, J.).
⠀ 1. Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/dwukropek;3895196.html
⠀ 2. Podracki, J. (2016). Status interpunkcji w dawnych podręcznikach gramatyki języka polskiego. Poradnik Językowy, (04), 19-30. Retrieved from: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=419319