Przydawka

W tradycyjnym opisie gramatycznym: część zdania będąca określeniem rzeczownika. (Wielki słownik języka polskiego).
Atrybut, część zdania, człon podrzędny imiennej grupy wyrazowej, nazywający cechę członu nadrzędnego. (Internetowa encyklopedia PWN.).
Pozostaje z nim w związku zgody (np. ciekawa książka) lub w związku rządu (np. książka Jana), wyjątkowo także w związku przynależności (np. kwiat z bibuły). (Internetowa encyklopedia PWN.).
Rodzaje przydawki:
a) przydawką przymiotną, np. pomocnik maturalny, pomocnik budżetowy;
b) przydawką dopełniaczową, np. pomocnik niepełnosprawnych, pomocnik przedsiębiorcy;
c) przydawką przyimkową, np. pomocnik dla zainteresowanych, pomocnik dla mieszkańców.( Jabłońska, M.).

Źródła:

⠀ 1. Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/41500/przydawka

⠀ 2. Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/przydawka;3963831.html

⠀ 3. Jabłońska, M. (2022). ZMIANY ZNACZENIOWE LEKSEMU POMOCNIK. PORADNIK JĘZYKOWY, 80. Retrieved from: http://www.poradnikjezykowy.uw.edu.pl/wydania/poradnik_jezykowy.791.2022.02.6-M.Jablonska.pdf