Dopełnienie

Element zdania, oznaczający przedmiot czynności nazwanej przez czasownik, zależny od tego czasownika w zakresie struktury i formy gramatycznej. (Wielki słownik języka polskiego).
Dopełnienie, przedmiot, obiekt, część zdania, imię lub grupa wyrazowa imienna, nazywająca przedmiot (pojęcie), związana związkiem rządu z formą osobową czasownika. (Internetowa encyklopedia PWN.).
Dopełnienie jest wyrażane rzeczownikiem we wszystkich przypadkach; wyróżnia się dopełnienie bliższe i dalsze; dopełnienie bliższe przy zamianie orzeczenia czynnego na stronę bierną staje się podmiotem, np. Jan czyta artykuł. Artykuł jest czytany przez Jana. (Internetowa encyklopedia PWN.).

Źródła:

⠀ 2. Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/41499/dopelnienie/4544582/w-gramatyce

⠀ 3. Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/dopelnienie;3893831.html