Podmiot

Składnik zdania nazywający wykonawcę czynności lub osobę albo rzecz, która znajduje się w jakimś stanie bądź podlega jakiemuś procesowi. (Wielki słownik języka polskiego).
Podmiot, subiekt, językozn. człon zdania nazywający osobę, przedmiot, zwierzę, pojęcie, zjawisko, o których coś się w zdaniu orzeka. Połączona związkiem zgody z orzeczeniem, np. Janek biegnie lub Janek jest inteligentny. (Internetowa encyklopedia PWN.).
W zdaniu pojedynczym podmiot jest realizowany w postaci grupy nominalnej. Grupa taka może być zredukowana do samego członu konstytutywnego, może też być rozbudowana. Gdy członem konstytutywnym jest zaimek (a także nazwa własna) nie mogą wystąpić modyfikatory. W funkcji podmiotu występują często grupy rozbudowane, w których obok członu konstytutywnego występują pre- i postmodyfikatory. (Dunaj, B.).
Osobnego komentarza wymaga podmiot wyrażony za pomocą grupy nominalnej, składającej się z liczebników głównych od 5 do 101 (a także innych kończących się liczbami 1 i 5-10) i nieokreślonych takich jak kilka, kilkaset, niewiele, wiele oraz rzeczownika. Liczebniki i rzeczowniki oddziałują nawzajem na siebie pod względem fleksyjnym, mianowicie rzeczownik narzuca liczebnikowi rodzaj, zaś liczebnik przystosowuje rzeczownik pod względem przypadka. Mamy tu do czynienia z akomodacją dwustronną. (Dunaj, B.).

Źródła:

⠀ 1. Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/41283/podmiot/4858652/w-zdaniu

⠀ 2. Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/podmiot;3958857.html

⠀ 3. Dunaj, B. (2017). Problemy opisu składniowego: części zdania. In Tarnowskie Colloquia Naukowe (Vol. 2, No. 1, pp. 65-86). Retrieved from: http://tcn.pwsztar.edu.pl/wp-content/uploads/2018/02/04.pdf