Spójnik

Wyraz (albo zespół wyrazów) niemający samodzielnego znaczenia, używany do łączenia wyrazów, konstrukcji i zdań oraz wyrażający relację między nimi. (Wielki słownik języka polskiego).
Spójnik, część mowy, wyraz niesamodzielny, którego funkcja składniowa polega na łączeniu jednorodnych części zdania (ląd i morze, ładne, ale niepraktyczne) lub zdań wchodzących w skład zdań złożonych (Odwiedzę cię, jeśli podasz mi swój nowy adres. Posłuchamy muzyki i obejrzymy zdjęcia.). (Internetowa encyklopedia PWN.)
Rozróżnia się spójniki współrzędne (i, a, ale, albo, więc) i podrzędne (choć, żeby, że, jeżeli, ponieważ, gdy, gdzie). (Internetowa encyklopedia PWN.)

Źródła:

⠀ 1. Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/100438/spojnik

⠀ 2. Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/spojnik;3978460.html