Przymiotnik

W tradycyjnej gramatyce: wyraz nazywający cechę przedmiotu, odmienny przez przypadki, liczby i rodzaje, występujący w zdaniu jako podrzędny wobec rzezownika. (Wielki słownik języka polskiego).
Część mowy nazywająca jakość (biały) lub stosunek przedmiotów (szkolny). W zdaniu pełni funkcję przydawek lub orzeczników; pol. deklinacja przymiotników powstała z połączenia dawnej deklinacji rzeczownikowej z odmianą zaimka (dobro + je); przymiotniki jakościowe stopniują się. (Internetowa encyklopedia PWN.)

Źródła:

⠀ 1. Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/41277/przymiotnik

⠀ 2. Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/przymiotnik;3963896.html