Електронний багатомовний

термінологічний словник

Electronic Multilingual Terminological Dictionary


Lingwistyka

Rzeczownik

Wyraz nazywający osobę, istotę żywą, przedmiot lub pojęcie oderwane, odmienny przez przypadek i liczbę, mogący pełnić w zdaniu funkcję określenia wykonawcy lub obiektu czynności. (Wielki słownik języka polskiego).
Klasa wyrazów, których podstawową funkcją jest rola podmiotu w zdaniu, wtórną zaś funkcja: orzecznika, przydawki lub okolicznika. (Internetowa encyklopedia PWN.)
Rzeczowniki pol. cechują kategorie przypadku, rodzaju, liczby; odmiana deklinacja; pod względem znaczeniowym dzielą się na wyrazy symbolizujące (rzeczowniki sensu stricto), wskazujące (zaimki) i szeregujące (liczebniki). W obrębie rzeczowników (sensu stricto) wyróżniamy wiele klas, np.: konkretne i abstrakcyjne, osobowe i nieosobowe, jednostkowe i zbiorowe, pospolite i własne, żywotne i nieżywotne. (Internetowa encyklopedia PWN.)

Źródła:

⠀ 1. Wielki słownik języka polskiego. Retrieved from: https://wsjp.pl/haslo/podglad/21985/rzeczownik

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/rzeczownik;3970647.html

Część mowy rzeczownik
Rodzaj gramatyczny m3
Pojedyncza
Mianownik Rzeczownik
Dopetniacz Rzeczownika
Celownik Rzeczownikowi
Biernik Rzeczownik
Narzednik Rzeczownikiem
Miejscownik Rzeczowniku