Programowanie obiektowe

Programowanie obiektowe lub inaczej programowanie zorientowane obiektowo (ang. object-oriented programing, OOP) to paradygmat programowania przy pomocy obiektów posiadających swoje właściwości jak pola (dane, informacje o obiekcie) oraz metody (zachowanie, działania jakie wykonuje obiekt). Programowanie obiektowe polega na definiowaniu obiektów oraz wywoływaniu ich metod, tak aby współdziałały wzajemnie ze sobą.

W programowaniu obiektowym program to zbiór
porozumiewających się ze sobą obiektów, czyli jednostek zawierających pewne dane i umiejących wykonywać na nich pewne operacje.
• Dane składowe klasy obiektów stanowią o stanie obiektów będących ich instancjami, a funkcje składowe klasy umożliwiają zmianę tego stanu.
• Ważną cechą jest tu powiązanie danych (czyli stanu) z operacjami na nich (czyli poleceniami) w całość, stanowiącą odrębną jednostkę — obiekt.
• Cechą nie mniej ważną jest mechanizm dziedziczenia, czyli możliwość definiowania nowych, bardziej złożonych obiektów, na bazie obiektów już istniejących.

Źródła:

⠀ Encyklopedia Zarządzania. Retrieved from https://mfiles.pl/pl/index.php/Programowanie_obiektowe

⠀ GŁOWACKI, Mirosław. Programowanie obiektowo zorientowane. Retrieved from http://home.agh.edu.pl/~glowacki/UJK-docs/matwykl/O-o/ParadygmProgram.pdf