BASIC

język programowania wysokiego poziomu

oprac. 1964 w celach edukacyjnych, potem wielokrotnie modyfikowany; bardzo prosty, przeznaczony do pracy w trybie konwersacyjnym; ze względu na brak konstrukcji strukturalnych i typów danych został w latach 70. wyparty w zastosowaniach edukacyjnych przez inne języki (np. Pascal); obecnie istnieją znacznie rozszerzone wersje BASIC używane do tworzenia prostych programów, zwłaszcza korzystających z graficznego interfejsu użytkownika.

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Basic;3874851.html