Osobowość Językowa

Całokształt zdolności i charakterystyk człowieka, które determinują utworzenie i postrzeganie nią językowych utworów (tekstów), różnych pod względem: а) stopnia strukturalno-językowej trudności (poziom werbalno-semantyczny), b) głębi i precyzji odbicia otaczającego świata (poziom lingwokognitywny), c) celowego ukierunkowania (poziom motywacyjny).

Za każdym tekstem jest utajony system językowy, w każdym tekście obecna jest osobowość językowa.
Osobowość staje się zależną od warunków dyskursu. Osobowość językowa jest to osobowość, która posiada całokształt właściwości dyskursywnych na poziomie wszystkich faz aktu intelektualnego, mianowicie zorientowanie oraz planowanie działań językowych i niejęzykowych, formułowanie planu działań w formie językowej, kontroli i korekcji (gdy jest taka potrzeba) działań językowych.

Źródła:

⠀ 1. Shevchuk, D. (2013). Problem tożsamości mniejszości narodowych w perspektywie współczesnej filozofii polityki. Facta Simonidis, 6(1), 38-53. Retrieved from: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=643330